Η καλή δουλειά ήταν εκεί. Ο σταθερός μισθός και η ασφάλεια…
” Έφυγες από τέτοια δουλειά; ” … Η αμφιβολία και η έκπληξη ζωγραφισμένη στα πρόσωπα. Ίσως γι’ αυτο συζήτησα με ελάχιστους φίλους πριν προχωρήσω στο βήμα της παραίτησης.
Καθώς το 2019 έφτανε στο τέλος του, εγώ έφτανα στο τέλος της 17χρονης πορείας μου στη σίγουρη δουλειά. Μια δουλειά στην απεξάρτηση που επέλεξα και έκανα με πολύ αγάπη και αφοσίωση μέχρι το τέλος.
Όμως τα τελευταία χρόνια έχασα το παθος μου και έπαψα να πιστεύω ότι βρίσκομαι εκεί όπου θέλω να είμαι. Το μυαλό μου ήταν στραμμένο προς την ιδέα του life coaching – μία νέα καριέρα δαφορετική αλλά και σε συνέχεια της ψυχολογίας που εξασκούσα τόσα χρόνια. Προβληματίστηκα, αναρωτήθηκα αν όντως θέλω να πάρω αυτή την κατεύθυνση, αν αντέχω την οικονομική ανασφάλεια, έκανα πίσω, έκρυψα για λίγο τις αμφιβολίες μου κάτω από το χαλί, αλλά σκόνταφτα συνέχεια οπότε τις άφησα να εμφανιστούν ξανά! Το συζήτησα με τον άντρα μου που με ενθάρρυνε να προχωρήσω στην επόμενη φάση και έτσι το πήρα απόφαση. Τον Ιανουάριο του 2020 ήμουν και ένιωθα ελεύθερη!
Σύντομα άρχισα να κατεβάζω τις πρώτες ιδέες και να σχεδιάζω ένα δικό μου χώρο όπου θα δούλευα σαν life coach. Με ενθουσιασμό και μεράκι ξεκινήσαμε την ανακαίνιση. Κάτι άκουγα για έναν νέο ϊο στην Κίνα αλλά αυτό δεν με αφορούσε – ήταν στην άλλη άκρη του κόσμου. Ώσπου μέσα σε μία εβδομάδα κάπου στα τέλη Μαρτίου, έκλεισαν τα πάντα γύρω μας. Εκεί ήταν που το γνωμικό “όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο θεός γελάει”, πήρε σάρκα και οστά για μένα. Δεν ήξερα πως να αντιμετωπίσω την κατάσταση – να συνεχίσω τα σχέδια μου, να περιμένω και αν ναι μέχρι πότε;
Ξαφνικά βρεθήκαμε εγώ ο άντρας μου και ο 11χρονος γιος μας όλη μέρα μαζί στο σπίτι να ζούμε μία κατάσταση που δεν είχε προηγούμενο. Χωρίς δουλειά και σχολείο εμφανίστηκε ένα τεράστιο κενό που έπρεπε να γεμίσουμε. Παρά τις βόλτες που κάναμε και το χρόνο που απολαύσαμε σαν οικογένεια, άρχισαν να εμφανίζονται δύσκολα συναισθήματα – αβεβαιότητα, ανησυχία, απομόνωση, άγχος και φυσικά ξεκίνησα να αμφιβάλω για την επιλογή που έκανα – ήταν σωστή τελικά; Κι αν έκανα λίγη ακόμη υπομονή στη προηγούμενη δουλειά μου, μήπως τώρα θα ήμουν καλύτερα;
Ξαναβρήκα την ισορροπία μου μαγειρεύοντας, ψήνοντας άπειρα ψωμιά και γεμίζοντας τα ντουλάπια με μαρμελάδες όλων των ειδών! Η αλήθεια είναι ότι τα ευχαριστήθηκα όλα αυτά – το μαγείρεμα είναι μία από τις αγάπες μου και όταν δούλευα δεν μπορούσα να ασχοληθώ με αυτό όσο ήθελα. Ήταν μία διαδικασία που με ηρέμησε, με χαλάρωσε και έτσι μπόρεσα να ξαναπιάσω το νήμα από εκεί που το άφησα, στην αρχή της καραντίνας.
Αποφάσισα να μην περιμένω να στρώσει η κατάσταση και να συνεχίσω την πορεία μου παρά τις συνθήκες. Ένιωθα σίγουρη ότι όλα θα πάνε καλά; Ούτε κατά διάνοια! Κάθε μέρα έβρισκα τη δύναμη να κάνω μόνο ένα μικρό βηματάκι, χωρίς να ξέρω αν και πότε θα καταφέρω να κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα. Αποφάσισα να δω το χρόνο που ξαφνικά είχα σαν μία μεγάλη ευκαιρία να βελτιώσω την εκπαίδευση μου. Και τώρα μετά από σχεδόν ένα χρόνο ξέρω ότι ήταν μία καλή απόφαση. Πέρα από τις γνώσεις που απέκτησα, γνώρισα συναδέλφους από άλλα μέρη του κόσμου, έκανα νέες φίλες και ανακάλυψα νέους εν δυνάμει συνεργάτες.
Το καλοκαίρι και η χαλάρωση των μέτρων μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω τις πρώτες συναντήσεις σαν life coach. Είχα ήδη αποφασίσει να δουλέψω κυρίως με γυναίκες και ανακάλυψα ότι η διαδικασία του life coaching βοηθάει εξίσου κορίτσια που τελειώνουν το λύκειο και προβληματίζονται για τις σπουδες που θα επιλέξουν, όσο και φοιτήτριες που θέλουν να προετοιμαστούν για την είσοδο τους στο χώρο της εργασίας. Γυναίκες που θέλουν να ξεκινήσουν μία σχέση δημιουργώντας τις καλύτερες προυποθέσεις και γυναίκες που θέλουν να κάνουν στροφή στην καριερα τους – χμ…κάτι μου θυμίζει αυτό! Γυναίκες που προσπαθούν να διαχειριστούν μία απώλεια και γυναίκες που ανακαλύπτουν ότι η μητρότητα δεν είναι ακριβώς αυτό που φανταζόταν. Όλες όμως έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: θέλουν να βελτιώσουν τη ζωή τους, πιστεύουν ότι μπορούν να το κάνουν και προσπαθούν για αυτό. Και εγώ ήμουν και είμαι εκεί για να τις υποστηρίξω, να τις ενθαρρύνω, να τις βοηθήσω να βρουν το δρόμο τους και να πετύχουν τους στόχους τους. Και είμαι τόσο χαρούμενη πια για την επιλογή που έκανα 6 μήνες πριν!
Από τότε πέρασε ένας χρόνος και οι αμφιβολίες μου εξαφανίστηκαν. Η κατάσταση στη χώρα μας είναι ακόμη ιδιαίτερη, αλλά αυτό δεν με επηρεάζει πια με τον ίδιο τρόπο. Η επιθυμία μου να υποστηρίξω τις γυναίκες που θέλουν να δημιουργήσουν τη ζωή που ονειρεύονται με τους δικούς τους ορους παραμένει δυνατή και ξέρω ότι είναι αυτό που θα συνεχίσω να κάνω.
Δημιούργησα με πολύ αγάπη φροντίδα εναν διαδικτυακό χώρο για να διευκολύνω την επικοινωνία μαζί σας και να περιγράψω όσα θέλω να προσφέρω. Αυτό είναι το πρώτο βήμα από τα πολλά και συναρπαστικά που θα ακολουθήσουν.
Σας παρουσιάζω λοιπόν, με περίσσιο ενθουσιασμό την ιστοσελίδα μου! Σας προσκαλώ να την εξερευνήσετε και να μου πείτε τις εντυπώσεις σας.
deliatziogkidou.gr